گفتارهای من

• لیوان وسط با خروجی دستگاه تصفیه آب خانگی پر شده.
• لیوان سمت راست از آبی که به طور معمول در لوله کشی آب به اصطلاح تصفیه شده شهر اهواز جریان دارد، در تاریخ 6/9/91 پر شده.
• لیوان سمت چپ با آبی پر شده که در بعضی از روزها از جمله روز 8/9/91 از سوی شرکت آب و فاضلاب اهواز به عنوان آب شرب به مردم شهید پرور اهواز تقدیم می شود. 

  مدتها بود که می خواستم فاجعه آب لوله کشی شهر اهواز را بیان کنم. نمی دانستم از کجا شروع کنم. از کمبود آب و قطعی تقریباً همه روزه آن بنویسم؟ در سالهای پیش این مشکل معمولاً در فصول گرم که مصرف آب زیاد است پیش می آمد ولی امسال تا حال حاضر که آخرین ماه از پاییز را پشت سر می گذاریم این مشکل ادامه دارد و اگر از پمپ آب استفاده نکنیم در بیشتر ساعات روز یک قطره آب هم از لوله بیرون نمی چکد. 

  جالب است که قانوناً استفاده از پمپ روی شبکه آب شهری ممنوع است ولی شرکت آب و فاضلاب اهواز که خود بر نا کارآمدی خود آگاه است و می داند که بدون پمپ استفاده از آب لوله کشی مقدور نیست، چشمش را به روی این پدیده رایج ولی غیر قانونی بسته است. 

  این هم عکسی از یک دستگاه تصفیه آب خانگی که در اکثر خانه ها و ادارات و رستوران های اهواز نصب شده و اگر کسی در خانه نداشته باشد، یا باید بطری های آب آشامیدنی را از بازار تهیه کند و یا قید سلامتی خود و خانواده اش را بزند. در اولین استوانه از سمت راست فیلتر مرحله اول قرار دارد که رنگ اولیه آن سفید است و پس از سه هفته این گونه گل آلود شده است.

  به راستی چرا باید مردم محروم کلان شهر اهواز برای تهیه آب، این مایه حیات این گونه به زحمت بیفتند و این قدر هزینه کنند؟ مگر نه این است که "من الماء کل شیٍ حی" ؟ آیا سزاوار است که در این گوشه از سرزمین ایران، مردم برای گذران زندگی تا این اندازه در سختی باشند؟