سفر به تفلیس
برگرفته از خامه گهربار زنده ياد نظام وفا
سفر به تفلیس
20 تا 24 مرداد95
سفر به تفلیس را در قالب یک تور یک هفته ای به گرجستان و ارمنستان انجام دادم. تعداد روز های اقامت مفید در تفلیس سه روز بود و در این مدت در یک گشت شهری تعدادی از مکان های دیدنی شهر را دیدم . یک شب نیز به رستورانی رفتم که در آن غذا های گرجی سرو می شد و موزیک و رقص سنتی نیز به صورت زنده اجرا می شد. در بقیه روزها به انتخاب خود به بعضی از جاها رفتم.
شهر تفلیس یک بخش قدیمی و یک بخش مدرن دارد. در بخش قدیمی ساختمان هایی با دیوار های سنگی و شیروانی فلزی و تراس های چوبی و کوچه های سنگفرش شده می بینیم که مناظر زیبایی را به وجود آورده اند. ساختمان کلیسا های قدیمی و بنا های دولتی و عمومی با قدمت صدها ساله (به خصوص در خیابان روستاولی) نیز با شکوه و زیبا هستند. نکته ای که به چشم می خورد این است که نمای این ساختمان ها که مرتفع و بزرگ نیز هستند با سنگ ساخته شده اند. سنگ هایی که از نظر تراش و نقش و نگار های روی آن قابل تحسین هستند.
مترو تفلیس در زمان استالین ساخته شده و آن طور که شنیدم دویست متر عمق دارد و جالب توجه است. بعد از فروپاشی اتحاد شوروی و استقلال گرجستان ساختمان های مدرنی نیز ساخته شده است از جمله مراکز خریدی که به سبک کشور های اروپایی و آمریکایی ساخته شده اند و روزی را به رفتن به یکی از آنها به نام (East point mall) که در آن اجناسی با مارک های معروف از جمله فست فود مک دونالد به فروش می رسد، اختصاص دادم.
مردم گرجستان به شدت مذهبی و معتقد به آیین ارتدکس هستند و بیش از آنچه ما مسحد و امامزاده داریم آنها کلیسا دارند. چه کلیسا های بسیار قدیمی و چه کلیسا های جدید. در گرجستان کشاورزی و دامپروری رونق دارد و در آن میوه و گوشت ارزان است. شراب گرجستان نیز شهرت دارد.
گرجستان یکی از امن ترین کشور های دنیاست. در این کشور نه تنها مواد مخدر، بلکه داروهای روانگردان و کدئین دار نیز ممنوع است. عبور از خیابان خارج از محدوده خط کشی جریمه دارد. خوردن مشروب الکلی در خیابان و اماکن عمومی جرم است. دادن و گرفتن رشوه مجازات سنگینی دارد. در صورت وقوع درگیری و دعوا هر دو طرف دعوا صرف نظر از اینکه کدام طرف مقصر است بازداشت و مجازات می شوند.
تصاویری از شهر تفلیس. برای دیدن تصویر بزرگتر روی تصویر کلیک کنید.
پل صلح روی رودخانه متکواری (کورا) منظره ای از شهر زیبای تفلیس
یک خانه قدیمی با تراس چوبی کلیسای جامع سامبا
نمای جلوی هتل و رستوران کروز نمای پشت هتل کروز در کنار رود «کورا»
من علی اکبر قلمی هستم. شصت و اندی سال سن دارم و از هنگام تولد تا کنون در اهواز ساکن هستم. در سازمان آب و برق خوزستان و شرکت برق منطقه ای خوزستان شاغل بوده ام و از تاریخ 25/12/88 بازنشسته شدم. در این وبلاگ پندارها و نگرش های خود را در باره هر آنچه که در پیرامون خود می بینم به خصوص در مورد محل کارم که بهترین ساعتها از بهترین سالهای زندگیم در آن به هدر رفت و همچنین سرگذشت تلخ و شیرینی را که از سر گذرانده ام می نویسم. منظورم از محل کار که گاهی از آن با نام سازمان و یا شرکت یاد می کنم هر دو شرکتی هستند که در آنها کار کرده ام. در این میان ممکن است از کسانی که در پیدایش این خاطرات نقشی داشته اند نام ببرم و ایرادی در این کار نمی بینم چرا که نقش آفرینی آنان بخشی از زندگی من بوده است. تلاش می کنم که همچون نیاکان خود که راستی را یگانه راه و دروغ را بلایی همسان دشمن و خشکسالی می دانستند، راستی را پاس بدارم تا کسی را آزرده نکنم و در این راه از ایزد پاک یاری می جویم.