«شجاع» همه جا هست
توضیح: اگر چه محتوای این مطلب رنگ و بوی مزاح دارد ولی اعداد و ارقام نوشته شده درست و واقعی است.
تصویری را که می بینید از روی برچسب یک بطری آب معدنی اسکن شده است: «آب معدنی صمصامی» اگر روی عکس کلیک کنید، عکس بزرگتری می بینید که نوشته های روی آن را بهتر می توانید بخوانید. آدرس کارخانه این گونه نوشته شده: زردکوه بختیاری، گردنه چری، روستای صمصامی. نکته قابل توجه در این برچسب این است که منبع آب مورد مصرف را «چشمه دزداران» در ارتفاع 14000 پا ذکر کرده است. با توجه به اینکه اندازه هر «فوت» یا «پا» تقریباً 30 سانتیمتر است، 14000 پا می شود 4200 متر.
بنده جای جای آن منطقه را می شناسم و مختصاتشان را ثبت کرده ام. ارتفاع «روستای دوآب صمصامی» که در پایین گردنه چری قرار دارد، در حدود 2100 متر و ارتفاع بالا ترین نقطه گردنه چری روی خط الرأس زردکوه، 2900 متر است. چشمه دزداران نیز 80 متر بالاتر از صمصامی است.یعنی تقریباً 2180 متر. دردسرتان ندهم تقریباً همه ما می دانیم که ارتفاع بلندترین قله زردکوه 4225 متر است.
در جای دیگری از این برچسب همان گونه که معمول است وزن ترکیبات معدنی این آب را با مقیاس میلی گرم بر لیتر نوشته اند. با این توضیحاتی که در مورد ارتفاع نوشته شده روی این برچسب که بر حسب فوت است دادم، فکر می کنید تا چه اندازه به درستی این اندازه های میلی گرمی می توان اعتماد کرد؟
از همه اینها بگذریم. فکر می کنم که آدمی چقدر باید «شجاع» باشد که ارتفاع 2200 متری را 4200 متر جا بزند!! معلوم می شود که آدم های «شجاع» فقط در اطراف ما نیستند. همه جا برای خالی بندی «شجاع» پیدا می شود.
من علی اکبر قلمی هستم. شصت و اندی سال سن دارم و از هنگام تولد تا کنون در اهواز ساکن هستم. در سازمان آب و برق خوزستان و شرکت برق منطقه ای خوزستان شاغل بوده ام و از تاریخ 25/12/88 بازنشسته شدم. در این وبلاگ پندارها و نگرش های خود را در باره هر آنچه که در پیرامون خود می بینم به خصوص در مورد محل کارم که بهترین ساعتها از بهترین سالهای زندگیم در آن به هدر رفت و همچنین سرگذشت تلخ و شیرینی را که از سر گذرانده ام می نویسم. منظورم از محل کار که گاهی از آن با نام سازمان و یا شرکت یاد می کنم هر دو شرکتی هستند که در آنها کار کرده ام. در این میان ممکن است از کسانی که در پیدایش این خاطرات نقشی داشته اند نام ببرم و ایرادی در این کار نمی بینم چرا که نقش آفرینی آنان بخشی از زندگی من بوده است. تلاش می کنم که همچون نیاکان خود که راستی را یگانه راه و دروغ را بلایی همسان دشمن و خشکسالی می دانستند، راستی را پاس بدارم تا کسی را آزرده نکنم و در این راه از ایزد پاک یاری می جویم.