گفتارهای من

  چند سال است که بحث حذف چند صفر از واحد پول ایران، و به دنبال آن تغییر نام واحد پول ملی مطرح است. در این اواخر که این تصمیم به مرحله عمل نزدیک شده، بانک مرکزی یک نظرسنجی در این باره به راه انداخته که با آب و تاب آن را اعلام، و مردم را به شرکت در آن دعوت می کند. این نظر سنجی مرا به یاد نظرسنجی در مورد استقلال بحرین از ایران می اندازد و به همان اندازه مرا به عنوان یک ایرانی خشمگین می کند. در آن نظرسنجی حاکمیت کشور را بر بخشی از میهنمان به نظرسنجی گذاشتند و اینک اطلاق نامهای بیگانه را بر واحد پول ملی مان به نظرسنجی گذاشته اند. (منظور من نامهای تومان و ریال است.) در جایی که به یک دکاندار اجازه نمی دهند یک نام بیگانه بر سردر  دکانش بنویسد، انتخاب نام بیگانه برای پول «ملی» چه توجیهی دارد؟

  من از طراحان این نظرسنجی این پرسش را دارم که آیا در انتخاب نام های پیشنهادی برای پول ملی ایران، به ایرانی بودن این اسامی توجه کرده اند؟ آنها در آن نظرسنجی به قطع اسکناس در کشورهای دیگر توجه کرده اند و نام چند کشور را به عنوان مثال ذکر کرده اند که مثلاً بگویند که در این مورد مطالعه کرده اند!! ولی به این موضوع توجه نکرده اند که آیا در میان کشورهای معتبر و با پیشینه تاریخی، کشوری هست که یک نام بیگانه را برای پول ملی خود انتخاب کرده باشد؟ شما به کشور تاجیکستان توجه بفرمائید که در حد یک ماکت کوچک از کشور ما است ولی برای واحد پول خود نام «سامانی» را انتخاب کرده است. نامی که از واحد پول یک حکومت باستانی و محلی در آن دیار  گرفته شده است. افغانستان نیز نام «افغانی» را برای پول خود برگزیده است. برای ما بسیار زشت است که در این کار به اندازه تاجیکستان و افغانستان نیز از خود مایه نگذاریم.

  آیا ممکن است که امروزه در کشوری مانند مغولستان واحد پولی مثلاً به نام ریال، درهم و یا دریک را انتخاب کنند؟ و یا اینکه در کشور عراق که زمانی همچون کشور ما تحت سلطه مغول بود، نام مغولی تومان را انتخاب کنند؟ پس چگونه است که ما نام «تومان» و یا نام بیگانه دیگر، «ریال» را به نظرسنجی می گذاریم؟ اگر استناد به پیشینه طولانی استفاده از این نامها می کنند، باید بگویم بسیار کارهای زشت دیگری نیز در کشور ما پیشینه تاریخی دارد. آیا باید آنها را هم حفظ کنیم؟ مثلاً روزگاری در کشور ما، در جلوی نام صاحب منصبان انگلیسی، به تبعیت از هندی ها لقب «صاحب» به کار برده می شد. این کار تا زمان کودکی من نیز ادامه داشت. این حقیر به یاد دارم که در همین اهواز به یکی از رؤسای انگلیسی شرکت نفت می گفتند: «صاحب جونز!!» آیا حالا هم باید به این رویه ادامه دهیم و آن را حفظ پیشینه تاریخی نام نهیم؟

  فکر می کنم به اندازه کافی منظور خود را بیان کرده باشم و بیش از این سخن به درازا نمی کشم. فقط تأکید می کنم که همگی از بانک مرکزی بخواهیم که هر چه زودتر نامهای بیگانه تومان و ریال را از این نظرسنجی حذف کند و فقط نامهای ایرانی را به نظرسنجی بگذارد. زیرا آن نامها نه تنها نامهایی بیگانه هستند، بلکه نشان از سلطه دشمنانی دارند که بیشترین خون ها را از هم میهنان ما ریخته اند و بیشترین ویرانی ها را از خود به جای گذاشته اند.

  نظر سنجی در موزد استقلال بحرین ننگی بود که تا ابد بر تارک رژیم شاه باقی می ماند. نگذاریم که بعدها  فرزندان ما، بخاطر انتخاب این نامها ما را لعن کنند.