با خبر شدم که شرکتمان (برق منطقه ای خوزستان) در نظر دارد روز هجدهم اسفند ماه به منظور تکریم کارکنانی که اخیراً بازنشسته شده اند، مراسمی برگزار کند. به یاد مراسمی افتادم که پارسال برای خودمان برگزار کردند و خاطره تلخ آن هنوز از ذهنم پاک نشده. در همان زمان در این مورد مطلبی نوشتم و دلایل این تلخکامی خودم را در آن شرح دادم که برای خواندن آن می توانید اینجا را کلیک کنید.

در اینجا جا دارد از شرکت تشکر کنم که این مراسم را در روز رسمی آن یعنی 25 ذیحجه که به «روز خانواده و تکریم بازنشستگان» نامگذاری شده برگزار نکرد زیرا تعیین آن روز نیز اهانت دیگری بود به بازنشستگان. در این مورد نیز در مطلب پیشین وبلاگ توضیح داده ام.

برای اینکه این مراسم مثل پارسال نشود، توصیه می کنم موارد زیر را در نظر بگیرید:

  • این مراسم مختص بازنشستگان باشد و اگر قرار است از کسان دیگری مانند بانوان بدمینتون باز وزارت نیرو تجلیل بشود، برای آنان مراسم دیگری در نظر بگیرید.
  • نیازی به اجرای عملیات شعبده بازی و کارهای سبک نیست. حال و هوای مراسم سنگین و در خور سن و سال بازنشستگان باشد.
  • از هر کدام از بازنشستگان جداگانه نام برده شود و مورد تشویق قرار گیرد و عکاس روابط عمومی عکسی از آن لحظه بگیرد و بعداً به او تحویل داده شود تا به یادگار برای او و فرزندانش باقی بماند. اگر فکر می کنید که فرصت این کار را ندارید بهتر است که اصلاً این مراسم را برگزار نکنید.
  • هر چه می خواهید به بازنشستگان اهدا کنید در همان مراسم بدهید و نگویید که بعداً به شرکت بیایند و تحویل بگیرند زیرا رسم این است که هدیه را برای شخص مورد نظر می برند و یا در چنین مراسمی به او می دهند. دور از ادب است که به او بگویند: پیش ما بیا تا هدیه ات را به تو بدهیم!! به همین دلیل است که من و کسانی دیگر همچون من پس از گذشت بیش از یک سال هنوز هدیه های خود را به عنوان اعتراض به این بی حرمتی از شرکت نگرفته ایم.