چند روزی است که روزگار خوشی ندارم زیرا باخبر شدم که یار دیرین، دوست وفادار و همنورد پیشکسوت ما آقای غلامرضا کاکائیان در بستر بیماری، روزهای سختی را  سپری می کند. برایش آرزوی تندرستی می کنم و از همگان نیز خواهش می کنم که از دعای خیر برای این مرد بزرگ و دوست داشتنی دریغ نکنند.