سه سال پیش که در انتخابات ریاست جمهوری به آقای روحانی رأی دادم، ته دلم راضی به این کار نبود. با خاطراتی که از رفتارها و گفتارهای آقای روحانی در سالهای دور در ذهن داشتم او را آدم رو راستی نمی دانستم ولی به اصرار دوستان و به خاطر آنکه شخص دیگری که رقیب او بود، انتخاب نشود به او رأی دادم.

  حالا که کلاه خودم را قاضی می کنم با خودم می گویم بر فرض که او انتخاب نمی شد و شخص دیگری مثل احمدی نژاد انتخاب می شد. آنوقت چه می شد؟ این درست که آقای روحانی در سیاست خارجی بهتر عمل کرده ولی در مدیریت داخلی کشور چطور؟ گیرم که او در این دوره مملکت را تا نیمه راه بهشت برده و در نظر دارد در دور دوم نیمه دیگر از این راه را طی کند. این بهشتی که خوزستان ما در آن جهنم شده باشد به چه درد من می خورد؟

  صحبت از رو راستی شد لازم دیدم چند نمونه را یادآور شوم: یک نمونه اش زمانی بود که به خوزستان آمد و ادعا کرد که دیگر آبی از خوزستان به جای دیگر منحرف نمی شود ولی پس از چندی طرح انتقال آب به کرمان را افتتاح کرد که در آن زمان مرحوم رفسنجانی افتخار آن را از آن خود دانست و این طرح را از باقیات صالحات خودش دانست. نمونه دیگر این که طبق گفته آیت الله حیدری امام جمعه موقت اهواز (که ویدئو آن این روزها در فضای مجازی در حال انتشار است) در نظر است به طور محرمانه چهار سد بر روی سرشاخه های رودخانه کرخه زده شود. چرا محرمانه؟ در این میان آیا مردم خوزستان نامحرمند؟ چرا با ما رو راست نیستند؟

  احمدی نژاد هر بدی داشت، یک چیزش خوب بود که دهانش لق بود و خیلی چیز ها را که دیگران نمی گفتند برملا می کرد. یادم هست که در نخستین سفرش به خوزستان اعلام کرد که: "در سوابق صورت جلسات هیئت دولت در گذشته داریم که سرمایه گذاری های کلان در خوزستان انجام نشود و ما این مصوبه را نادیده گرفتیم." (البته اندکی بعد، این سخنان از صفحات خبرگزاری ها محو شد و هیچ نشانه ای در اینترنت از آن بر جای نماند.) این تفکر مسبوق به سابقه است و از زمان قاجاریه وجود داشته و استدلال آنها این بوده که استانهای مرزی مانند خوزستان نباید زیاد آباد شوند تا مبادا مورد طمع کشور های همسایه شوند. بخصوص خوزستان که همسایه حکومت توسعه طلب و قدرتمندی چون عثمانی بود.

  نمونه دیگر این است که دولت آقای روحانی ادعا می کند نرخ تورم امسال تک رقمی است در حالی که نرخ های بازار چیز دیگری را نشان می دهد. اصلاً وقتی که نرخ دلار بیش از ده درصد افزایش پیدا می کند چگونه می توان باور کرد که نرخ تورم کمتر از ده درصد بشود؟ فکر نکنید دلار فقط روی واردات ما اثر می گذارد. همه اقتصاد ما وابسته به دلار است. به طور ساده بگویم وقتی تاجر عراقی به بازار و یا میدان میوه و تره بار اهواز می آید دلاری را به فروشنده می دهد که ارزش آن نسبت به شش ماه پیش، بیش از ده درصد بالا تر رفته و در رقابت با خریدار ایرانی برنده می شود و بهترین اجناس ما را با قیمتی کمتر از گذشته می خرد و می برد. چوبدار کویتی نیز گوسفند ایرانی را با همان نرخی که قبلاً با دلار می خرید، حالا هم می خرد ولی برای فروشنده ایرانی این دلار ارزشی بیشتر پیدا کرده بنابراین ترجیح می دهد گوسفندش را در لنج بگذارد و راهی کویت کند. بنا به گفته مطلعین از زمانی که قیمت دلار افزایش پیدا کرده گوسفندان بیشتری از ایران روانه کشور کویت شده اند و قیمت گوشت در بازار ما بیش از پانزده درصد گران تر شده است. در این شرایط چگونه صداقت دولت آقای روحانی را در ارائه نرخ تورم باور کنیم؟

  لعنت بر سیاست که چهار ماه دیگر دوباره ما را به پای صندوق های رأی می کشاند تا برای اینکه کسی دیگر انتخاب نشود به آقای روحانی رأی دهیم و عده دیگری از اهالی روستای سرخه به حقوق های نجومی برسند.