نخستین فرودگاه اهواز
چندی پیش در فضای مجازی، عکسی از فرودگاه قدیمی اهواز به اشتراک گذاشتم که مورد توجه دوستداران اهواز قدیم قرار گرفت و این پرسش مطرح شد که محل این فرودگاه کجا بوده است؟ و این مرا بر آن داشت که مختصری در مورد آن فرودگاه بنویسم.
سال ساخت این فرودگاه را نمی دانم ولی می دانم که بیش از هفتاد سال پیش بوده و توسط شرکت نفت ایران و انگلیس به منظور استفاده آن شرکت ساخته شده است. آگاهی هایی را که از آن فرودگاه دارم در جایی نخوانده ام بلکه اطلاعات شخصی خود و افراد خانواده من است زیرا زادگاه ما در حوالی آن فرودگاه بوده است و خاطراتی که نقل می کنم متعلق به من و خانواده ام است. عکسی که از هواپیمای نشسته شده در آن فرودگاه تهیه کرده ام در حدود سال 1335 گرفته شده است.
در سالهای کودکی من، اهل محل به آن محل «میدون طیاره» می گفتند یعنی میدان هواپیما یا همان فرودگاه امروزی. مهم ترین رویدادی که این فرودگاه به خود دیده، نشستن هواپیمایی در آن بود که جسد مرحوم رضا شاه را به ایران آورد. این جسد سپس با قطار به تهران برده شد. پس از ساخته شدن فرودگاه فعلی اهواز این فرودگاه متروکه شد ولی به یاد دارم که تا اواخر دهه چهل برای آموزش رانندگی از باند آسفالته آن استفاده می شد و خودم در سالهای نوجوانی تجربه این کار را در آنجا داشته ام. در سالهای دور، نزدیک ترین آبادی به این فرودگاه روستایی بود به نام «عَلَی العَگدِه» که نامی عربی با گویش محلی است. سایر آبادی هایی که فعلاً در پیرامون آن هستند، بعداً ساخته شده اند.
به منظور پاسخ به پرسشی که در مورد محل آن شده بود، دو بار به آن محل رفتم. بار اول در تعیین محل دچار اشتباه شدم و محل نادرستی را نشان داده بودم زیرا بیش از چهل و پنج سال از آخرین دیدار من از آن محل گذشته بود و تغییرات بسیاری در پیرامون آن ایجاد شده بود با راهنمایی های دوستان بار دیگر به محل رفتم و جای درست آن را یافتم. هنوز آثاری از آسفالت باند آن به جای مانده ولی از ساختمان های آن فقط فونداسیون آنها و تعدادی آجر شکسته باقی مانده. آجر ها در اسکاتلند ساخته شده اند و نام کارخانه سازنده روی آنها نفش بسته است. در قدیم به این آجر ها «آجر لندنی» می گفتند. عکس هایی از این مناظر گرفته ام که می بینید. برای مشخص کردن دقیق باند فرودگاه، سر تا سر باند را با GPS پیمودم و در دو دایره ابتدا و انتهای باند که به منظور چرخش هواپیما ساخته شده چرخیدم تا همه چیز مشخص شود.
در عکس بالا بقایای آسفالت باند فرودگاه، در عکس وسط فونداسیون یکی از
بنا های فرودگاه و در عکس پایین نمونه هایی از آجر های به کار رفته در بنا های
فرودگاه را می بینید.
در پایان از اشتباهی که در گزارش اول کرده بودم پوزش می طلبم.
من علی اکبر قلمی هستم. شصت و اندی سال سن دارم و از هنگام تولد تا کنون در اهواز ساکن هستم. در سازمان آب و برق خوزستان و شرکت برق منطقه ای خوزستان شاغل بوده ام و از تاریخ 25/12/88 بازنشسته شدم. در این وبلاگ پندارها و نگرش های خود را در باره هر آنچه که در پیرامون خود می بینم به خصوص در مورد محل کارم که بهترین ساعتها از بهترین سالهای زندگیم در آن به هدر رفت و همچنین سرگذشت تلخ و شیرینی را که از سر گذرانده ام می نویسم. منظورم از محل کار که گاهی از آن با نام سازمان و یا شرکت یاد می کنم هر دو شرکتی هستند که در آنها کار کرده ام. در این میان ممکن است از کسانی که در پیدایش این خاطرات نقشی داشته اند نام ببرم و ایرادی در این کار نمی بینم چرا که نقش آفرینی آنان بخشی از زندگی من بوده است. تلاش می کنم که همچون نیاکان خود که راستی را یگانه راه و دروغ را بلایی همسان دشمن و خشکسالی می دانستند، راستی را پاس بدارم تا کسی را آزرده نکنم و در این راه از ایزد پاک یاری می جویم.