گفتارهای من

  چند روز پیش یکی از همکاران من یک نسخه از روزنامه ای را که حاوی یک آگهی استخدام از شرکت ما (شرکت برق منطقه ای خوزستان) بود و من برای شما آن را اسکن کرده ام به من داد و از من خواهش کرد که مقداری در مورد آن در وبلاگم بحث کنم. البته در زمان انتشار این آگهی در بین همکاران به اندازه کافی در مورد آن بحث شده بود و محتوای آن سبب خنده و انبساط خاطر آنان شده بود و دوست من در حالی که از خنده روده بر شده بود می گفت: می بینی که این آقایان با طناب نازک هم خودشان را خفه نمی کنند. سازمان فضایی ناسا هم اگر بخواهد اگهی استخدام منتشر کند اینقدر پر توقعانه اقدام نمی کند!!
  اینها چند ماه پیش از این آگهی استخدام، آگهی دیگری منتشر کرده بودند و شرط متقاضیان استخدام را داشتن مدرک تحصیلی از مراکز علمی کاربردی و یا یکی از دانشگاههای معتبر ذکر کرده بودند. خوب دقت کنید: اول فارغ التحصیلان مراکز علمی کاربردی و بعد دانشگاههای معتبر!! حالا چه شده که با 180 درجه چرخش به کمتر از نخبگان رضایت نمی دهند؟ لابد فکر می کنند که با بهشتی که در این شرکت ساخته اند حیف است که کسانی به جز نخبگان و مخترعین و مکتشفین در آنجا مشغول به کار شوند. اصفهانی ها در این مورد ضرب المثل جالبی دارند که با اجازه آنها من کمی تغییر در آن می دهم تا قابل نشر در یک رسانه همگانی شود. می گویند یک روز یک مرد بد ریخت و قیافه به خانمی می گوید اگر با من بیایی تا در کوه صفه با هم قدمی بزنیم یک بستنی برایت می خرم. و آن خانم حاضر جواب در جواب به او می گوید: به چه چیز تو دل خوش کنم؟ به این ریخت  قیافه خوشگلت؟ به این راه نزدیکت؟ و یا به این دست و دل بازی تو؟ حالا ما از شرکت خود می پرسیم شما نسبت به شرکتهای دیگر این مملکت چه امتیازی دارید که توقع دارید این افراد نادری که اگر لب تر کنند ویزای مهاجرت و پذیرش آنها در پیشرفته ترین مراکز علمی جهان صادر می شود، جذب شرکت شما شوند؟ مگر خبر ندارید که در همین اهواز چندین شرکت هست که حقوقی بیشتر و مزایا و امکانات رفاهی بهتری نسبت به شرکت شما دارند؟ اصلاً مگر شما به جز حقوقی که در محدوده طرح صنعت آب و برق و آن هم در مسیر پر دست انداز امور کارکنانتان می پردازید چه چیزی می دهید که انتظار دارید این نخبگان برای استخدام در شرکت شما سر و دست بشکنند؟ پر جاذبه ترین تسهیلاتی که دارید منازل سازمانیتان است که اعطای آنها هم ضابطه مند نیست. می گویید نه؟ راه دور نمی رویم. به عنوان مثال امتیازات من یکی را با ضوابط مدون خودتان حساب کنید تا ببینید که از امتیازات هفتاد هشتاد درصد از ساکنان این منازل سازمانی بیشتر است ولی علی رغم خدمات مفید 24 ساله ام به علت نداشتن رابطه مناسب تاکنون از بهره مند شدن از آنها محروم بوده ام. در خاتمه خدمت این آقایان عرض می کنم که همان دانش آموختگان علمی کاربردی را بچسبید و نخبگان را بی خیال شوید. به قول ترکها: بیله دیگ، بیله چغندر.