دیروز دچار سرماخوردگی و گلودرد شدید شدم. ساعت 21:30 به یک درمانگاه رفتم و تا ساعت 1:30 بامداد در صف های انتظار ویزیت دکتر و گرفتن دارو و تزریقات و پرداخت قبوض مربوطه بودم. بعد از اینکه دارو ها را گرفتم و به اتاق تزریق رفتم متوجه شدم که آمپول پنی سیلینی که دکتر برایم تجویز کرده در داروهایم نیست. دنباله ...
يک ضرب المثل چيني مي گويد:
يک ايراني اگر هواپيمايش سقوط نکند،
از حوادث رانندگي جان سالم به در ببرد،
زندانی و شکنجه نشود،
آلودگي هوا زنده اش بگذارد،
زلزله زير آوار لهش نکند،
در گودال وسط چهارراه ناپديد نشود،
وسط كوچه و خيابون تير بهش نخورد،
...
حتماً از خوشحالي خواهد مرد!!
من علی اکبر قلمی هستم. شصت و اندی سال سن دارم و از هنگام تولد تا کنون در اهواز ساکن هستم. در سازمان آب و برق خوزستان و شرکت برق منطقه ای خوزستان شاغل بوده ام و از تاریخ 25/12/88 بازنشسته شدم. در این وبلاگ پندارها و نگرش های خود را در باره هر آنچه که در پیرامون خود می بینم به خصوص در مورد محل کارم که بهترین ساعتها از بهترین سالهای زندگیم در آن به هدر رفت و همچنین سرگذشت تلخ و شیرینی را که از سر گذرانده ام می نویسم. منظورم از محل کار که گاهی از آن با نام سازمان و یا شرکت یاد می کنم هر دو شرکتی هستند که در آنها کار کرده ام. در این میان ممکن است از کسانی که در پیدایش این خاطرات نقشی داشته اند نام ببرم و ایرادی در این کار نمی بینم چرا که نقش آفرینی آنان بخشی از زندگی من بوده است. تلاش می کنم که همچون نیاکان خود که راستی را یگانه راه و دروغ را بلایی همسان دشمن و خشکسالی می دانستند، راستی را پاس بدارم تا کسی را آزرده نکنم و در این راه از ایزد پاک یاری می جویم.