عجب عالمی دارند «اون» ها. چندی پیش یکی از دوستان «اون» مرا دید و شروع کرد به سرزنش و ملامت کردن من. که تو با «اون» چه کار داری؟ چرا در وبلاگت از «اون» بد می نویسی؟ تو با این کارها فقط خودت را اذیت می کنی و ... دنباله ...
از دو روز پیش که تیم فوتبال تراکتور سازی مسابقه را به استقلال تهران باخت، صدای اعتراض امیر قلعه نوعی مربی تراکتورسازی بلند شده. حق هم دارد که اعتراض کند چون داور مسابقه اشتباهات تأثیرگذاری کرد ولی یک جمله او برای من عجیب است که فرموده: در زمین مسابقه حریف ما نمی شوند و این کارها را می کنند!! دنباله ...
چند سالی است که خبرهای نا امید کننده ای از دهستان شیوند به گوش می رسد. در آغاز از سنگ پرانی به گردشگران و کوهنوردانی که به آنجا می روند، با خبر شدیم و پس از آن، جلوگیری از ورود آنها به این دهستان. علت را کم و بیش ... دنباله ...
"از نظر انسانها، سگ ها حیوان هایی باوفا هستند اما از نظر گرگ ها، سگ ها همان گرگ هایی بودند که تن به بردگی دادند تا در آسایش زندگی کنند!" «ارنستو چه گوئه وارا»
این روزها جمله بالا را جا به جا می بینیم. به راستی که جمله با معنی و زیبایی است. ولی برای من عجیب این است که چرا جملات زیبا را حتماً باید آدمهای مشهور بگویند تا ... دنباله ...
عبدالحسین آخرین فرد ساکن در روستای «محمدآباد کوره گز» بود که در سالهای پایانی زندگانی خود به تنهایی در آن روستا سکونت داشت و حدود یک سال پیش در سن هشتاد و پنج سالگی درگذشت و مدفن او در شهر خور است. او در جوانی عاشق «رقیه» دختر عموی خود، که در شهر «خور» ساکن بود شد و از بستگان خود خواست که دنباله ...
مردم کویر، هم میهنانی از ما هستند که روزگار را بسیار سخت تر از ما می گذرانند. با راهکارهای درست می توان زندگی آنها را بهبود بخشید ولی شوربختانه هرگاه مسئولین به فکر بهبود زندگی در این گونه جایها می افتند فوراً به گردآوری مقداری خوراک و پوشاک برای مستمندان آن جاها می پردازند و فرهنگ گدا پروری را دنباله ...
این روستا در مختصات (N34 03 56.3 , E54 47 42.5) در کویر مرکزی ایران (دشت کویر) قرار دارد. پیش از آنکه این محل مسکونی و به روستا تبدیل شود، در اینجا چاه آب و قنات وجود داشته و چون در مسیر کاروانهایی که از یزد و اصفهان به سمت دامغان در شمال کویر حرکت می کردند، اینجا آخرین نقطه ای بوده که در آن آب یافت می شده دنباله ...
من علی اکبر قلمی هستم. شصت و اندی سال سن دارم و از هنگام تولد تا کنون در اهواز ساکن هستم. در سازمان آب و برق خوزستان و شرکت برق منطقه ای خوزستان شاغل بوده ام و از تاریخ 25/12/88 بازنشسته شدم. در این وبلاگ پندارها و نگرش های خود را در باره هر آنچه که در پیرامون خود می بینم به خصوص در مورد محل کارم که بهترین ساعتها از بهترین سالهای زندگیم در آن به هدر رفت و همچنین سرگذشت تلخ و شیرینی را که از سر گذرانده ام می نویسم. منظورم از محل کار که گاهی از آن با نام سازمان و یا شرکت یاد می کنم هر دو شرکتی هستند که در آنها کار کرده ام. در این میان ممکن است از کسانی که در پیدایش این خاطرات نقشی داشته اند نام ببرم و ایرادی در این کار نمی بینم چرا که نقش آفرینی آنان بخشی از زندگی من بوده است. تلاش می کنم که همچون نیاکان خود که راستی را یگانه راه و دروغ را بلایی همسان دشمن و خشکسالی می دانستند، راستی را پاس بدارم تا کسی را آزرده نکنم و در این راه از ایزد پاک یاری می جویم.